top of page
Zoeken

Mijn eerste workshop op de school Fernando Tupác Amaru in Cusco.

Andrea Cueva

Op vrijdag 10 juni mag ik de eerste workshop geven op deze school. De school heeft 32 leerkrachten, drie gymleerkrachten, een directeur en twee onderdirecteuren. Ze hebben de kinderen een vrije dag gegeven, er is een studiedag gepland waarin de helft van de tijd voor mij is. De directie vraagt of ik vanaf het begin van de dag erbij wil zijn. Natuurlijk! Dat is kwart over acht in de ochtend. Het is met het openbaar vervoer ongeveer 50 minuten vanaf mijn huis.

Ik ben benieuwd! Benieuwd naar het team, naar de dynamiek en of ze er zin in hebben.

Als de eerste docenten de ruimte binnenkomen hoor ik een paar zeggen, oh, is de workshop pas aan het eind van het programma?

Eerst is er een gedeelte waarin de directeur terugkomt op de klassenbezoeken die de directie de afgelopen weken gedaan heeft, er wordt samengevat wat de belangrijkste punten zijn. De docenten geven zich ook aan wat zij belangrijk vinden. Hierna geven beide onderdirecteuren een presentatie over het werken aan het ontwikkelen van het creatief en kritisch denken. Ik bedenk alvast waarbij ik met mijn workshop aansluit op dit onderwerp.

Hierna is er een pauze waarin er warm gegeten wordt. Als de borden worden opgeschept en uitgedeeld geef ik aan dat ik geen vlees eet. Het is rijst met aardappelen voor mij, wel lekkere aardappelen in de schil. Hierdoor is het gelukkig ook niet veel, half elf is voor mij best vroeg.

Na elven start ik, de ruimte vult zich al gauw en iedereen zit er enthousiast bij. Ik start met een korte introductie over het thema: 'het versterken van het zelfvertrouwen' en we gaan aan de slag. Na eerst wat lichaams- en ademhalingsoefeningen waardoor er een andere energie ontstaat, vorm ik de binnen- en buitenkring (methodiek coöperatief leren). Na de instructie gaan we aan de slag. In tweetallen delen ze wat ze willen delen over hun jeugd met de volgende vragen; Wie gaf hen zelfvertrouwen? En op welke manier? Wie gaf hen juist geen zelfvertrouwen en op welke manier? De laatste vraag was: Hoe vergroot je het zelfvertrouwen van de kinderen in jouw klas?



Op de foto kijk ik nog relaxed. Maar op het moment dat ik de aandacht vroeg, werd het lastig. Het mooie is dat iedereen druk was met delen niet wilde stoppen. Voor mij was het na een paar keer vragen, en mijn stem is best hard, niet mogelijk om het stil te krijgen. Gelukkig waren er een paar juffen van de lagere groepen die zeiden: we hebben een lied wat we in de klas zingen. Dat leek mij een goed idee en terwijl ze inzetten, vielen anderen bij en werd het langzaam stil. Wat een mooie oplossing! Op deze manier was het goed werken, ik heb hun hulp nog drie keer gevraagd tijdens de workshop. En de volgende keer is het handig om zoiets als een belletje mee te nemen.

Bij het nabespreken in de grote kring werd er wel wat verteld, maar in de grote groep delen, kan ik me ook voorstellen, is over dit onderwerp wel heel persoonlijk.

Hierna kwam de theorie; Wat is zelfvertrouwen? Hoe krijg je het? Waarom is het zo belangrijk, ook voor het leren? Kun je zelfvertrouwen aanleren? Ook de ouders spelen hier een belangrijke rol in. Er kwam veel reactie uit de groep, eigen ervaringen als docent in de klas, het werken met de ouders, en er waren ook vragen. Anderen antwoordden ook op de vragen, het was een mooie dynamiek. Hierna heb ik een oefening gedaan waarin ze elkaar complimenten gaven in geschreven vorm. Ieder schreef iets aan de ander over wat ze waarderen in diegene, wat ze bewonderen van de ander, wat je leuk vindt aan de ander. Dit was een mooie oefening. Sommigen benoemden dat ze in een groep zaten waarin ze nieuw of bijna onbekend waren, dat maakt een compliment lastiger, dat snap ik. Maar de meesten waren heel blij met de complimenten.

Hierna ben ik gaan uitleggen hoe de lessen voor in de klas, die ze zouden krijgen, opgebouwd zijn. De gymleerkrachten, het waren er drie, vroegen hoe zij het zelfvertrouwen konden vergroten in de groep. Ik heb ze drie soorten vormen mee kunnen geven. Ik heb aangegeven dat ik graag bij degenen die dit willen, in de klas kom kijken/ meehelpen/ het samen doen.

Hierna de afsluitende vraag: Wat nemen jullie mee? Twee mooie reacties waren: een docent die zijn hand op zijn hart legde en zei: Ik voel meer zelfvertrouwen en ben blij! Een andere docent zei dat ze me wilde bedanken voor de workshop, dat het zó belangrijk is om aan dit onderwerp te werken met de kinderen.

Meerdere docenten kwamen aan het eind van de workshop naar me toe met vragen, over hun leerlingen, over of ze de lessen ook via de mail konden krijgen en een paar zeiden dat ze graag hadden dat ik in de klas kwam kijken.

Met zo'n grote groep is het niet duidelijk wat iedereen er van vindt, maar ik zag veel enthousiasme, leuk!!

 
 
 

Комментарии


  • Instagram
  • Facebook
  • LinkedIn

©2022 door miskiyachay. Met trots gemaakt met Wix.com

bottom of page