De docente Vianney had de eerste les van deze reeks goed voorbereid. Het thema is: 'Je eigen doel stellen'. Ze vraagt aan de kinderen wat een doel betekent. Er komen veel reacties uit de groep. Wat is een persoonlijk doel? Ook daar hebben ze ideeën over.
Vianney vertelt: "Vandaag gaat ieder zich een doel stellen". Velen komen met doelen voor het leren, we maken het breder, ze kunnen ook andere doelen stellen, voor thuis, om een instrument te leren spelen, iets te maken... De kinderen worden enthousiaster en er komen veel ideeën.
Vianney laat vervolgens een schema zien waarop ze hun doel gaan plannen. Hierop staan meerdere vragen: Waarom wil je dit doel behalen? Welke problemen kun je tegenkomen? Hoe zou je deze op kunnen lossen?
Heb je de hulp van iemand nodig? Heb je materiaal nodig? Denk je dat het haalbaar is?
Hierna schrijven ze in drie stappen wat ze gaan doen om het doel te behalen.
De leerlingen gaan aan de slag:
De doelen zijn heel uitéénlopend en duidelijk iets waar ze gemotiveerd door zijn. Sommigen weten niet goed hoe ze het doel moeten halen en met de hulp van de juf en van mij gaan ze weer verder:
Deze jongen wil heel graag leren schrijven zonder fouten. Waarom? Hij vindt het vervelend om elke keer zoveel correcties terug te krijgen. Hoe hij het aan moet pakken vindt hij lastig. Elke dag 10 a 15 woorden oefenen? Ja! Hij bedenkt: dan laat ik thuis iemand de woorden dicteren om te kijken of ik het goed schrijf. Met welke woorden maakt hij veel fouten? De B en V, deze klinken (praktisch) hetzelfde in het Spaans, als een B. Dit moet hij dus uit zijn hoofd leren. Ook de H die je niet hoort is een lastige, wanneer schrijf je die? Hierr gaat hij mee aan de slag.
Zo zijn er meerdere doelen in de klas:
Een verlegen meisje heeft gekozen voor het voordragen van een gedicht zonder angst.
Waarom wil ze dit? Het is iets wat ze altijd gedroomd heeft, een gedicht voordragen zonder angst. Ze gaat thuis oefenen, met haar ouders en zussen. Op mijn vraag of er in de klas iemand is die goed gedichten kan voordragen wijst ze naar een klasgenoot. Ik stel haar voor, vraag hem hoe hij dat doet, hij zal vast ook nerveus zijn, maar wat doet hij op zo'n moment? Ze knikt en lacht.
Deze jongen wil deze maand oefenen met het geven van een goede presentatie:
Hij wil dit graag leren zodat zijn ouders trots op hem zijn. Als moeilijkheid denkt hij dat zijn zenuwen in de weg kunnen gaan zitten. Dus dit wil hij overwinnen. En dit is toevallig de jongen die het meisje aanwees, waarvan ze vindt dat hij goed een gedicht voor kan dragen. Ik vraag toestemming aan haar of ik het mag vertellen, ze knikt en ik vertel hem dat zij me vertelde dat hij zo mooi een gedicht kan voorlezen. Hij kijkt blij verrast en ik zeg, dat zelfvertrouwen, gebruik dat in je presentatie, in zijn ogen ging een lichtje op en er kwam een brede lach.
Een meisje dat zelfverzekerd over komt heeft gekozen voor het leren decoreren van een taart:
Ze schrijft dat ze graag een taart wil maken voor haar neef zijn verjaardag en voor haar familie. Ze is van plan om hiervoor naar een cursus te gaan. Het probleem kan zijn dat er geen plek meer is bij de cursus, maar dan gaat ze op zoek naar een andere cursus. Ze schrijft dat, als ze haar doel behaald heeft, ze trots op zich zelf zal zijn.
Iedereen heeft een doel gekozen waar hij/zij graag aan wil werken, de gezichten staan gemotiveerd, vol verwachting en vastberaden.
Ik ben onder de indruk en geraakt, voor me zie ik wat ik voor ogen had toen ik deze les ontwierp. Ik feliciteer de kinderen met hun plan en doelen en wens ze heel veel succes. Na de les vraag ik Vianney wat zij er van vond en ze zei dat ze heel blij verrast is met de doelen en plannen die ze gemaakt hebben. Ze kijkt trots en tevreden.
Ik ben dankbaar dat ik dit mag doen, ook voor het vertrouwen van de docenten in mijn project en de tijd die ze er aan willen geven.